ψευδεπίθεση

η, Ν

στρ. προσποιητή επιθετική κίνηση στρατού, που γίνεται με σκοπό την παραπλάνηση τού αντιπάλου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο)-* + επίθεση. Η λ., στον λόγιο τ. ψευδεπίθεσις, μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].